مدح و ولادت امام رضا علیه‌السلام
امـشب دوبـاره بـنـدۀ خـوب خـدا شدم چونکه دخیل حضرت موسی الرضا شدم شیطان مرا به وادی غفلت کشانده بود نام تو را که بردم از این خواب پا شدم دیـدم کـنـار سـفـرۀ زهــرا نـشـسـته ام در بین زائـران تو وقـتــی که جـا شدم لطفت گرفت دست مرا از همان شبی که زائـر هـمیـشـۀ این کـوچـه هـا شـدم یک بار در حـریـم شما گـریه کردم و یک عـمــر با دعـای شما با صفا شدم وقـتـی که آمـدم حـرم مـشـهــدالـرضا دیــدم کـه زائــر حــرم کــربــلا شــدم وقـتی برات کـربـبـلا می شود گـرفت پس ازغبار صحن شفا، می شود گرفت صبح حریم تو به سحر طعـنه می زند صحن و سرای تو به گهر طعنه می زند سنگ حریم تو که کف پای زائر است هر ثانـیه به سنگ حجـر طعنه می زند این صحبت ستاره و خورشید و ابرهاست والله گـنـبـدت به قـمــر طعـنـه می زنـد شیریـنی زیارت تو چیز دیگـری ست طعـم زیـارتت به شِکـر طعـنه می زنـد نـقـش و نگـارهای ضریح قـشـنگ تو بـر واژه هـای نـاب هـنر طعـنه می زند بر پایه های عرش و بلـنـدای نُه فلک گـلدسـته های تـوست اگر طعنه می زند یوسف جمال ها به رخت غبطه می خورند با دیدن ضریح تو انگـشـت می بُــرند لعل لب تو گوهر موسی بن جعفر است اشک تو مثل باده و چشم تو ساغر است هرکس که در حیاط شما آب خورده است می گوید آب صحن شما جام کوثر است یوسف اگر چه این همه زیبا و دیدنی ست اما جـمـال فـاطـمی ات دیـدنی تـر است از آن شبی که دامنـتـان را گرفـتــه ام شکر خدا مریض من امروز بهتر است از عـالـمـان کــشـور شیـعـه شـنـیده ام با کـربـلا زیــارت مشهـد بـرابـر است تـو پـارۀ تـنـی به نـبـی مثـل فـاطــمـه این حرف من که نیست حدیث پیمبر است امشب دوباره حرف جواد آمدم به یاد (بابای من زیارتش از کعبه برتر است) آقا طواف کعبه اگر هفت مرتبه است قطعاً طواف کوی شما هشت مرتبه است آقا خوشا به حال کسی که کنار توست ایران نه عرش و فرش در این سایه سار توست خورشید هم به خاک حرم بوسه می زند از صبح تا غروب فقط در جوار توست می آید و به خاک حـرم سجـده می کند این هم یکی ز معجزه های غبار توست ازآن زمان که صاحب صحن وحرم شدی در حسرت نگاه به سنگ مـزار توست تو آمـدی و صاحـب ایـران مــا شـدی پس هر چه عزت ست فقط اعتبار توست ایران ما به کـل جهـان فـخـر می کـنـد این سربلندی و شرف و ناز، کار توست عـشقـت اگر نبود که ایـمـان نداشـتـیـم آقای من بـدون تو سلطـان نـداشـتــیــم ما را برای نوکــریِ خود ســوا کـنـید با یک نـگـاه قـلـب مـرا با صفـا کنـیـد ما زخم خورده ایم، به یمن حضورتان درد دل شـکــسـتــۀ مــا را دوا کـنــیـد کی می شود که با مدد صاحب الزمان در سـیـنـۀ بـقـیـع ضـریـحـی بـنا کـنـید کی می شود که مثل حریم قـشـنـگتان گـلـدسـتــۀ امـام حـسـن را طـلا کـنـیـد امشب به حق چــادر خــاکی فـاطـمـه آقـا گـره ز کـار من خـسـتــه وا کـنـیـد در روضه های خـاصّتان یا ابالحـسن یـکـبـار هـم شـده منِ بـد را صدا کـنید ما آمــدیم بــاز صــدایت کــنــیــم کـه مـا را دوبــاره راهــیِ کـربـبـلا کـنـیـد بوی محـرم است که از دور می رسد فصل زمینه نوحه دم و شور می رسد |